Beetje gedoe
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Linda
22 Maart 2010 | Tanzania, Dar es Salaam
Het is al weer een tijdje geleden dat ik iets heb laten horen, maar het ging de laatste tijd niet zo lekker. Ik heb weer heel veel te vertellen. Maar ik zal beginnen met de leuke dingen.
Vorige week zijn we met de kindjes van het weeshuis naar het strand geweest. was super leuk! Ashley en ik hadden alles geregeld. een bus, rijst, koe, groenten, fruit, koekjes, water en frisdrank. Dat is heel speciaal voor iedereen, want dat krijgen ze allemaal nooit!
Toen we alles geregeld hadden, waren we heel blij en mochten we van onszelf uiteten in het centrum. We hadden steeds een chinees bord gezien als we in de daladala naar het centrum zaten, dus we gingen op zoek. Het was heel lekker en we kregen de rest wat over was in bakjes mee. We gingen daarna uit, dus liepen door het centrum en we zagen een bewaker. we vroegen of hij honger had en of hij ons eten wou. hij sprong op van z'n stoel en was heel blij! dat maakte ons ook blij. toen liepen we verder en lagen er een moeder en 3 kleine kindjes op de stoep. we liepen erlangs en begonnen te huilen, zo erg, dus we liepen terug om geld te geven. we zouden uitgaan met 2 jongens van het internetcafe, want ashley zat een beetje te sjansen met 1 van die jongens, maar hij smste dat wij alles moesten betalen, nja daar kwam de sms op neer, dus toen besloten we om samen te gaan. ze gaan vaker uit, wat normaal bijna niemand kan, dus zo heel super slecht hebben ze het niet, voor hier dan. We hadden geen idee waar we heen moesten dus vroegen wat mensen. we kwamen in een cafe naast een casino gerecht. je kon daar niet echt dansen ofzo en een chinees kwam bij ons aan tafel zitten, dus toen vroeg ik de ober waar we konden dansen. hij vertelde ons een club. toen we daar kwamen moesten we 10.000 Tsh = ongeveer 5 euro betalen, maar ashley wilde niet zo lang blijven, dus gingen we naar de overkant waar we muziek hoorde. Het was heel druk en iedereen danste. de muziek was super leuk! ashley had net een cd laten maken met tanzaniaanse nummers en die cd draaiden we thuis de hele dag heel hard en al die nummers kwamen voorbij. we gingen helemaal los. was echt weer fijn om uit te gaan. we gingen met de taxi naar huis.
Het word een beetje een rommeltje nu, maar hoop dat het nog te volgen is. We waren heel laat thuis en gingen toen douchen en spullen pakken en naar het weeshuis. de kindjes waren allemaal heel druk en vrolijk. Toen de bus kwam aanrijden, begonnen ze allemaal te rennen en te gillen, ik kreeg tranen in mijn ogen. Er gingen ook veel vrienden mee, omdat het voor iedereen bijzonder was. we waren met ongeveer 70 mensen in totaal denk ik. beetje stapelen in de bus dus, maar dat zijn ze hier wel gewend. toen we aankwamen heb ik eerst het albino kindje goed ingesmeerd met zonnebrand. Ik heb de hele dag in de zee gezwommen met de kindjes. Ik heb een paar meiden leren zwemmen en de kleintjes hingen allemaal aan me omdat ze niet konden zwemmen. Er hingen echt 10 kids aan me te gillen, heel schattig. iedereen was heel blij. we gingen rond 3 uur eten. rijst met onze handen, dat was wel even wennen, maar ging wel. de bus zou om 6 uur komen, maar kwam om half 8. de koekjes die over waren werden uitgedeeld, dus de kindjes vonden het niet erg. De oudere jongens en meiden zorgen heel goed voor de kleintjes, dat is heel mooi om te zien, terwijl ze 18 zijn ofzo. Ik was echt kapot na die dag, maar het was wel heel leuk!.
Dat waren de leuke dingen, nu de minder leuke dingen. Ashely is naar huis sinds een week nu en het meisje uit duitsland dat zou komen is een jongen. beetje jammer dus er is nu verder niemand. die 3 duitse jongens doen alles samen en er is een meisje uit de US die hier met haar familie is. ze komt alleen smorgens, maar dat is niet echt mijn typ. Ik was echt goede vriendinnen met ashley geworden, dus dat is heel jammer.
Verder is mijn camera vorige week ofzo gestolen toen ik aan het vechten was voor een daladala. er zat iemand op me te drukken, maar ik dacht dat hij ook gewoon in de daladala wilde, maar denk dat het toen gebeurd is. ik ging door het raam de daladala in, dat deed een andere jongen ook en ashley nam mijn tas mee door de deur. ik hield een plek voor haar vrij. toen ze mijn tas gaf zag ik dat hij weg was. ashely zei dat alle mensen raar keken toen ik door het raam klom, van wat doet die mzungu (blanke) nou haha wel grappig. Ik had wel al 1 kaartje vol met foto's thuis liggen, dus ik ben niet alle foto's kwijt gelukkig. en ik heb al een nieuwe camera gekocht.
Ik was trouwens een paar weken geleden ook flauwgevallen in een daladala. het is altijd zo vol en we moesten staan. ik was met ashley en ik zei dat ik me duizelig voelde en toen werd ik wakker en keek iedereen me aan. twee vrouwen gingen snel aan de kant zodat ik kon zitten en ashley was heel lief. ze gooide water over me heen enzo. ik heb wel zout in me tas, voor als het weer gebeurd, maar is soms zo benauwd dat zelfs dat niet helpt. maar gaat nu beter hoor. Mijn visum is trouwens nu eigenlijk klaar. koste wel wat tijd, maar als het goed is, heb ik nu een goed visum totdat ik weg ga.
En dan nu dit. Beetje raar verhaal misschien, maar ik heb dus nu even niemand hier en de mensen hier zijn zo anders, dus heel moeilijk om vrienden mee te worden. de meisjes hier gaan niet uit en doen niets anders dan helpen in de huishouding de hele dag, dus is heel anders als bij ons. Maar ik heb gewoon vrienden nodig om dingen mee te doen. In ieder geval om mee te praten. Ik voelde me heel eenzaam en kon met niemand praten over bijvoorbeeld het weeshuis, omdat iedereeen die ik ken van het weeshuis is. of baas, of kind, of vrijwilliger. Ik had een jongen, Tony ontmoet toen ik met ashley in het winkelcentrum was. gewoon aardig en hij zag er verzorgd uit, dus wel vertrouwd. dat hij in het winkelcentrum was, zegt al wel iets over zijn status, niet heel arm dus. Ik had toen nog niet een vriend nodig, omdat ik ashley had, maar ik dacht voor de zekerheid voor als ashley weg is, is zijn nummer wel handig. We hadden contact toen ashley was en hadden afgesproken. Ik ben afgelopen week 3 keer bij hem thuis geweest en het was heel leuk.Hij is wat meer westers dan veel andere mensen hier en ik kan goed met hem praten. we zijn bij zijn oudere broer en vrouw geweest en bij zijn jongere broertje. allemaal heel vertrouwd en niks aan de hand. Toen hadden we bedacht om uit te gaan, naar de club waar ik ook met ashley was. hij gaat wel vaker uit, dus is normaal voor hem. Ik zou dan bij hem slapen, maar gewoon slapen, omdat ik niet midden in de nacht naar huis kon, dat is veel gevaarlijker. Ik zei tegen mijn huismoeder dat ik naar Tony ging, zij had hem al ontmoet in het weeshuis, toen hij mij in het donker naar huisbracht, want ik mag niet alleen naar huis als het donker is. Ik zei dat ik morgen weer terug kwam, ze zei ok. ik ging naar het weeshuis en zei tegen mijn huisvaderm de baas van het weeshuis dat ik naar een vriend ging, bij zijn familie gingen eten, uit ging en morgen weer terug kwam. Het uitgaan duurt hier zo lang, dat we waarschijnlijk niet eens hoeven te slapen. en ik zei ik heb een pyjama van top tot teen dus geen zorgen. hij zei: NO! Ik dacht wat krijgen we nou, dus ik zei don't worry bla bla maar hij liep weg naar een meeting en zei dat hij terug zou komen. ik ging naar de andere baas om te vragen of hij met evans wou praten. hij zei dat evans de baas was dus dat hij niks kon doen. toen belde ik mama en die belde pap en toen belde pap mij. george smste nog dat ik niet naar tony mocht. Ik werd helemaal gek. ik voelde me de hele week al niet goed en keek erg uit om uit te gaan met iemand waar ik goed mee kan praten en waarvan ik zeker weet dat hij niks geks doet. pap zei dat als die 2 mannen hun handen van me af trekken ik niemand meer heb en dat is ook zo, dus uiteindelijk heb ik alleen bij zijn broertje gegeten en hij heeft me toen naar huis gebracht. Ik voelde me zo gefrustreerd, omdat ik normaal alles zelf kan beslissen en ik woon alleen dus ik ben dit niet gewend. en de manier waarop was helemaal raar voor mij. dit was weer een dikke cultuurshock, ik ben dus nog lang niet over de shock heen, wat ik wel dacht. Ik ben gister bij george geweest om er over te praten en ik had met Agape gemaild en misschien krijg ik nu een eigen kamer in een soort hostel voor jongeren.
verder heb ik niet een echte taak in het weeshuis en dat komt ook niet echt dus daar heb ik me al bij neergezegt en ik geef nu gewoon heel veel aandacht aan de kinderen en praat met de grotere over hun leven enzo, wat ik heel belangrijk vind en ik zie dat als een taak. verder geef ik kinderen computerles en engels uit de boeken die ik mee had genomen. Maar omdat ik niet echt een les geef denkt mijn baas dat ik niks doe en dat voelt echt niet goed. ik heb het idee dat alles wat ik doe niet gewaardeerd word en ik heb geen idee wat ik wel kan doen, waardoor hij het idee krijgt dat ik iets doe.
Ik had laatst met mijn huismeisje al gepraat over haar leven. ze is al bijna haar hele leven huismeisje en wil graag in het weeshuis wonen en naar school. afgelopen week liep ze huilend met me mee naar huis. ik vroeg wat er was en ze zei dat de bazen van het weeshuis boos op haar waren omdat haar schoolresultaten niet goed waren en dat ze nu niet meer naar school mocht. dat ze eerst school gingen betalen voor kinderen die wel goede resultaten hadden. maar zij zei dat ze van school moest wisselen en dat de school niet goed was. Ik vond het heel zielig, dus belde mam of we haar niet konden sponseren met jullie geld. mama vond het een goed idee. dus ik vertelde haar dat ze naar school ging, ze was zooo blij echt lief! ze omhelsde me en ik heb alles met de bazen geregeld en gister is ze naar school gegaan. het is een kostschool, dus ik zie haar nu 3 maanden niet. dat is wel jammer, maar wel leuk voor haar. je mag daar eigenlijk geen mobiel hebben, maar dat heeft iedereen zegt ze dus zei ook en ze belde me gister dat ze er was en dat alles goed ging. Dus dankjullie wel! Dit is dankzei jullie donaties! Ik had een paar weken geleden ook geld gegeven voor eten voor het weeshuis, omdat dat er niet meer was, ik weet niet of ik dat al verteld had? Ook van jullie dus! dankje!
Ik heb george gevraagd hoe het met de waterpomp staat. We waren daar toen om een pomptest te doen, maar er was daar niet genoeg water, dus nu moet het verplaatst worden, dus duurt allemaal wat langer nu, maar ik hou jullie op de hoogte als hij er is. De foto van de pomptest staat op mijn site.
Dit was het volgens mij wel voor nu. Ik schrijf ook elke dag in mijn dagboek, dus ik weet soms niet wat ik al gezegt heb tegen jullie en wat niet, maar volgens mij het meeste nu wel. Morgenavond hoor ik of die hostel niet te duur is enzo en of er plaats is. ik laat het weten!
owja misschien wel grappig om te vertellen. er was afgelopen week een watenprobleem. er was geen water. wel nog om onszelf te wassen, maar niet om mijn kleren te wassen. ik had 10 ml water over van mijzelf wassen, om mijn ondergoed te wassen, omdat ik geen schone meer had. en de electriciteit is er afgelopen week elke dag, als het donker is afgegaan. mijn fan doet het dan oook niet, dus is smoorheet en pikkedonker. wel romantisch want dan hebben we kaarten in huis.
Dit was het nu echt.
Ik mis jullie heel erg. Helemaal nu er dit gedoe was en ik nog niet helemaal een plek heb. Dit is wel heel goed voor me omdat ik veel leer, maar weet niet of ik dit wilde leren eigenlijk. de relatie met mijn baas is nu niet heel goed. maar komt goed. bedankt voor jullie lieve mails en berichtjes en jullie hoeven je niet druk om mij te maken hoor, dat doen al genoeg mensen hier dus.
Liefs Linda
-
22 Maart 2010 - 11:07
Evelien:
Hoi Linda
Wat een heftig verhaal zeg. Hopelijk kun je in die hostel terecht, dan ontmoet je misschien ook meer jongeren.
Wat een goed idee met z´n allen naar het strand, ik kan me voorstellen dat het heel ontroerend was voor je!
Veel sterkte verder en het blijkt wel dat je heel goed voor je zelf kan zorgen ondanks de tegenslagen,knap hoor.
kus (tante)Evelien -
22 Maart 2010 - 17:43
John:
Hoi Linda,
Mooi dat je weer even werk hebt gemaakt van een mailtje voor alle fans! Soms even 2 keer lezen, maar wij hebben daar alle tijd voor achter ons PC-tje en jij moet er van alles voor regelen. Mooi dat je zoveel leert en dat je het ook nog zo kunt waarderen, al valt het niet altijd mee! Alleen: de belangrijkste dingen die je leert in het leven bepaal je toch niet zelf, dus hoef je je ook niet af te vragen of je dat wel wilt. Zet hem op! Liefs, papa -
22 Maart 2010 - 22:29
Agape:
hi, Linda, hope your ok. i spoke to George this evening, he will check for the hostel for you tomorrow. I hope in evening he will give you answers. I really insisted him to do so! If anything goes wrong please tell it to me also, I will check out. Still I did not have enough credit to my phone , I want to speak to the boss of the ophanage, since I think he doesn't understand the cultural differences. so I hope when i speak to him he can understand better and you may be happier. But also I feel that your strong lady to decide to try to be far away from your family while still young. Conguratulations Linda.
Love you
Agape -
23 Maart 2010 - 09:35
Fennegien Kroeze:
Lieve lin, wat een story zeg!! Jeminee!! Hou je haaks hea! Laat die mensen daar je er niet onder krijgen! Succes meid!
xx -
28 Maart 2010 - 13:00
Tessa:
Heey liefe nicht
Zo wat een verhaal!
Wel leuk om te zien dat het goed met je gaat en
Wat goed dat je dit allemaal doet. Jammer dat je fotocamera getolen is maar wel goed dat je inmiddels weer een nieuwe hebt. Ik heb veel bewondering voor je werk en volhouden he linn je kunt dit!
kus Tessa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley